KALENDARZ KWITNIENIA

O tej porze niezwykle radują oko wczesne byliny i krzewy. Kończą co prawda kwitnienie śnieżyce (Leucojum), przebiśniegi (Galanthus), miodunki (Pulmonaria), zawilce (Anemone) i oczary (Hamamelis), ale nadal dekoracyjne są ciemierniki (Helleborus), fiołki (Viola), ułudki (Omphalodes), narcyze (Narcissus) i kaczeńce (Caltha). Obfitością i finezją kwiatów fascynują magnolie (Magnolia) i wiśnie ozdobne (Prunus), a powierzchnią  10-hektarowy sad starych odmian czereśni (Prunus). Urokliwe barwinki (Vinca) (można tu zobaczyć 46 taksonów), leszczynowce (Corylopsis), pigwowce (Chaenomeles), porzeczki (Ribes) i forsycje (Forsythia) dopełniają ten wiosenny spektakl kwitnienia. W pełni rozwinięte są już kwiatostany wczesnych różaneczników (Rhododendron x praecox, Rh. sichotense, Rh. sutchuanense, Rh. repens, Rh. calophytum,
Rh. bureavii i inne) i azalii (Rh. canadense, Rh. schlippenbachii).

Kwitną w pełni różaneczniki i azalie (Rhododendron), największa kolekcja w Polsce, obejmująca 1570 gatunków i odmian. Towarzyszą im krewniacy z rodziny wrzosowatych: enkianty (Enkianthus), kiścienie (Leucothoe), kalmie (Kalmia), pierisy (Pieris), zenobie (Zenobia). Oryginalnością kwiatów zadziwiają kielichowce (Calycanthus), judaszowce (Cercis), śniegowce (Chimonanthus), natomiast obfitością kwitnienia magnolie (Magnolia), lilaki (Syringa), piwonie (Paeonia) i wiśnie ozdobne (Prunus). Kwitnie sad starych odmian czereśni.

Królują róże (Rosa) − historyczne, pnące, okrywowe, miniaturowe
i nostalgiczne. Kwitną pierwsze byliny: serduszka (Dicentra), dyptam (Dictamnus), kosaćce (Iris), bodziszki (Geranium), goździki (Dianthus), ostróżki (Delphinium) oraz naparstnice (Digitalis). Niezwykle dekoracyjne liście prezentują funkie (Hosta)
i żurawki (Heuchera). W pełni kwitnienia są również pięciorniki (Potentilla), jaśminowce (Philadelphus), derenie (Cornus)
i krzewuszki (Weigela). Obficie kwitną unikatowe drzewa, m.in.: ośnieże (Halesia), styrakowce (Styrax) i maakie (Maackia). Na skłonie Ostrej Góry dojrzewają czereśnie (Prunus) – bank genów dawnych, dolnośląskich odmian.

W tym miesiącu dominują wielobarwne aleje liliowców (Hemerocallis) − najbogatsza kolekcja w Polsce, prawie 4 tysiące odmian. W pełnej krasie są japońskie tawuły (Spiraea), dziurawce (Hypericum) i cieniolubne paprocie o koronkowej budowie liści. Puszyste kwiatostany rozwijają perukowce (Cotinus) oraz tawułki (Astilbe) – rośliny długowieczne mimo pozornej delikatności. Zapachem wabi rabata lawendy (Lavandula) i rodzime lipy (Tilia). Gęstymi, kulistymi kwiatostanami zakwita guzikowiec (Cephalanthus).

Zachwycają romantyczne hortensje (Hydrangea) − ponad 900 gatunków i odmian – wśród nich wiele unikatowych. Kwitną floksy (Phlox) i otoczone rojami motyli budleje (Buddleia), a także wielkokwiatowe powojniki (Clematis) i ketmie (Hibiscus). Warto zobaczyć niebieską rabatę, na której królują: szałwia (Salvia), barbula (Caryopteris), perowskia (Perovskia), zawciągowiec (Ceratostigma) i baptysja (Baptisia). Na stawach rozkwitają kępy grzybieni (Nymphaea).

Jesienią najpiękniej prezentuje się dwuhektarowa rabata bylin, na której dominują różnobarwne trawy (Poaceae), rozchodniki (Sedum), astry (Aster), nachyłki (Coreopsis), japońskie zawilce (Anemone) i jeżówki (Echinacea). Dojrzewają owoce egzotycznych drzew i krzewów, m.in.: dereń (Cornus), kudrania (Cudrania), palecznik (Decaisnea), pięknotka (Callicarpa) oraz mało znane jarząby (Sorbus) o białych i różowych owocach. Kwitnie franklinia (Franklinia) i heptakodium (Heptacodium).